Z doświadczeniem i pasją w przyszłość
W maju 2019 roku odchodzić będziemy jubileusz 100-lecia powstania Uniwersytetu Poznańskiego oraz funkcjonującego w jego strukturach Wydziału Rolniczo-Leśnego. Powstał on jako czwarty na ówczesnym uniwersytecie, obok Wydziałów: Filozoficznego, Prawnego (później Prawno-Ekonomicznego) i Lekarskiego.
W odróżnieniu od innych szkół wyższych, w których funkcjonowały studia o profilu rolniczym czy leśnym, nowo utworzony Wydział na Uniwersytecie Poznańskim nie posiadał odpowiedniego zaplecza w postaci już istniejących wcześniej średnich szkół zawodowych.
Nie oznacza to jednak, iż idea powstania wyższej szkoły rolniczej w Wielkopolsce nie pojawiła się wcześniej. Bowiem już w połowie XIX wieku, wraz z postępującym rozwojem, mechanizacją i intensyfikacją rolnictwa na tych terenach pojawiało się zapotrzebowanie na wykształconą w kierunku rolnictwa kadrę, a więc i utworzenie jednostki, która takie możliwości stwarza.
W 1870 roku ziściły się nurtujące Wielkopolan plany i dzięki staraniom Augusta hr Cieszkowskiego, osiadłego w Wierzenicy wybitnego polskiego filozofa, polityka i reformatora społecznego, zwolennika reform w przemyśle i rolnictwie utworzono w Żabikowie pod Poznaniem Wyższą Szkołę Rolniczą im. Haliny. W jej powstaniu słusznie należy upatrywać podstaw akademickich studiów rolniczych w Wielkopolsce. Była to pierwsza uczelnia na ziemiach polskich pod zaborem pruskim. Szkoła funkcjonowała zaledwie 7 lat, nie mniej jednak wywarła znaczący wpływ na rozwój szkolnictwa wyższego o profilu rolniczym. Ponadto znaczna część kadry dydaktycznej Wyższej Szkoły Rolniczej w Żabikowie zasiliła szeregi wykładowców Wydziału Rolniczo-Leśnego na Uniwersytecie Poznańskim. Wśród nich byli też inicjatorzy utworzenia Wszechnicy Piastowskiej, przemianowanej później na Uniwersytet Poznański.
Idea utworzenia studiów rolniczych na Uniwersytecie Poznańskim pojawiła się już w początkowych etapach jego organizacji. Jak podają dostępne źródła historyczne, prawdopodobnie idea utworzenia takich studiów wyszła od Centralnego Towarzystwa Gospodarczego przypisującego sobie rolę pionierów nowoczesnego rolnictwa, a ideę utworzenia studium rolniczego podsunął Heliodor Święcicki, główny organizator UP, zwolennik zorganizowania studiów o takim profilu.
Jednak za właściwego organizatora szkoły rolniczej (studium rolniczego) przy Uniwersytecie uznaje się prof. Bronisława Niklewskiego, ówczesnego kierownika Katedry Botaniki na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Poznańskiego.
Po trwającej ponad 3,5 miesiąca gorącej, bardzo burzliwej dyskusji między zwolennikami i przeciwnikami utworzenia studiów rolniczo-leśnych na Uniwersytecie i nadaniu im charakteru akademickiego, w dniu 6 sierpnia 1919 roku w Collegium Minus, w gabinecie Rektora Święcickiego podjęto stosowną uchwałę o powstaniu Wydziału Rolniczo-Leśnego przy Wszechnicy Piastowskiej w Poznaniu oraz lokalizacji Wydziału na poznańskim Sołaczu. We wrześniu 1919 roku odbyło się pierwsze posiedzenie Rady Wydziału Rolniczo-Leśnego, a1 października Wydział rozpoczął swoją działalności, jako trzeci w strukturach Uniwersytetu Poznańskiego. Pierwszym Dziekanem był prof. Karol Malsburg, a jego następcą prof. Bronisław Niklewski. Pierwszym Prodziekanem został prof. Józef Rivoli.
Źródło: Wydawnictwa Jubileuszowe Uniwersytyetu i Wydziałów.
